دق دلی

یه وقت هایی مثل امروز اونقدر عصبانی و ناراحتم که دلم می خواست هیچ کس وکاری نداشتم می تونستم با خیال راحت از اینجا برم از این شهر از آدمهاش از کار از همه و همه... می دونین  بدترین چیز توی زندگی چیه ؟ داشتن آدمهای مهم ولی لجبازه و یه جورهایی نفهمه ... فرقی نمی کنه کی باشن چقدر نزدیک یا چقدر دور نفهمی و لجبازی درد آوره ... من یدونه مهمش رو توی زندگی دارم که نه می تونم ازش بگذرم نه می تونم رفتارش رو تحمل کنم ... لجبازترین و نفهم ترین آدمی که توی زندگی دارم مادرم هست و بس تا به حال آدمی به لجبازی و نفهمی اون توی زندگیم ندیدم ... من نمی دونم این چه صیغه ای که وقتی مریض می شه هی منتظر می مونه ما هی بریم التماس کنیم بیا بریم دکتر بیا بریم بیمارستان بعد نمی ره نمی ره و نمی ره سر شب رو ول می کنه بعد کارد که به استخونش می رسه نصفه شب می گه منو ببرین بیمارستان .. الانم که یک هفته هست داره از درد به خودش می پیچه با وجود اینکه به زور دکتر عمومی رفته و براش نوشته باید بری بیمارستان تحت نظر اون وقت به حرف نمی کنه که نمی کنه ... واقعا از اینکه نمی تونم یه لحظه آرامش داشته باشم خسته ام .... اونقدر خسته که توی این یکسال اخیر همش مریضی وبیمارستان .. یه جورهایی اصلا فرصت نفس کشیدن به آدم نمی ده .... الانم از درد داره می میره ولی مدام لجبازی می کنه لجبازی سر غذا خوردن لجبازی سر لباس پوشیدن لجبازی سر دارو خوردن و هزار چیز دیگه یه وقت هایی کفر هم هست ولی می گم حداقل اگه نباشه بهتره چون دیگه حرصی واسه خوردن ندارم اینکه من هی سعی کنم و اون هی نادیده بگیره انگار فقط انتظار ترحم بقیه رو داره اینکه پسر خواهرش بیاد یا دختر خواهرش بهش بگه اخی بیا بریم دکتر و بدو بدو دنبالشون راه بیفته ... نمی دونم این چه صیغه ای واقعا نمی دونم خستم کرده .... واقعا خسته ام کرده ... جالبش اینجاست که اصلا نمی تونمبه کسی بگم که اخلاقش چطوریه ... همه می گن مادته فلان و بهمان .. بابا فرقی نداره وقتی آدم نفهم باشه چه فرقی می کنه کی باشه مادر خواهر دوست دشمن پدر یا هر کس دیگI 

دلم می خواد امروز که از سر کار رفتم و بردمش خونه گوشیمو خاموش کنم تا هر کاری دلش می خواد بکنه می خواد درد بکشه درد بکشه می خواد نره بیمارستان نره می خواد هر کار می خواد بکنه دیگه اصلا مهم نیست